Το τελευταίο διάστημα οι συζητήσεις που γίνονται εντος αλλά και εκτός του apolnarama εχουνε ως βάση την αγωνία όλων για το εάν πάμε για μια θεαματική βούτα στα οικονομικά δρώμενα του κράτους. Φυσικά η άμεση σκέψη έχει να κάνει με τις οικονομίες που έχει ο κάθε ένας στις τράπεζες. Κανείς δεν βγαίνει και να διευκρινίσει τι ακριβώς θα συμβεί σε μια τέτοια περίπτωση και πιστέψτε με είμαστε πολύ κοντά .
Θα πάρω ως πρόσφατο παράδειγμα την Αργεντινή, η οποία είχε χρεοκοπήσει στις αρχές της χιλιετίας. Εκεί, φοβούμενοι τα χρήματά τους, οι επιχειρηματίες έβγαλαν τα λεφτά τους από τις τράπεζες, και πήγαιναν με βαλίτσες να τα καταθέσουν στην Ουρουγουάη (που είναι κάτι σαν την Ελβετία της Λατινικής Αμερικής). Όλο αυτό προκάλεσε μαζικό πανικό, με αποτέλεσμα να τρέξουν όλοι στις τράπεζες (bank run) και να οδηγούν όλη την χώρα σε ένα ντόμινο χρεοκοπήσεων. Αυτό γιατί έπαιρναν όλοι τα χρήματα και τα πήγαιναν στο εξωτερικό, με αποτέλεσμα η χώρα να μείνει άφραγκη, και το νόμισμά της γινόταν καπνός αφού τα έκαναν όλοι δολάρια. Το κράτος για να το σταματήσει αυτό, πάγωσε τους λογαριασμούς και άφησε εβδομαδιαίο όριο αναλήψεων περίπου στα 300 δολάρια Αμερικής. Η χώρα τελικά χρεοκόπησε (δήλωσε πως δεν μπορεί να αποπληρώσει τα χρέη της), και αφού υποτίμησε για άλλη μια φορά το νόμισμά της (περίπου 6 φορές νομίζω), ανέκαμψε 4 χρόνια μετά.
Που θέλω να καταλήξω: Εδώ υπάρχει μια τεράστια διαφορά. Εμείς έχουμε το Ευρώ. Δεν έχουμε δικό μας νόμισμα. Πράγμα το οποίο σημαίνει πως δεν υπάρχει άμεσος κίνδυνος, και λόγος να στείλουμε τα χρήματά μας σε άλλες τράπεζες. Με λίγα λόγια τα λεφτά δεν διατρέχουν, σε μικροοικονομικό επίπεδο τουλάχιστον, άμεσο κίνδυνο.
Με εκτίμηση
D. ANTONAKIS
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου