Τετάρτη 23 Μαρτίου 2011

Οι παρθένες αμαζόνες του Gaddafi...

 

Είτε βρίσκεται υπό πολιορκία, είτε σε επίθεση, ο Λίβυος ηγέτης Muammar Gaddafi είναι πάντοτε περικυκλωμένος από τις γυναίκες σωματοφύλακές του, γνωστές και ως «Αμαζόνες». Άλλοι πάλι τις αποκαλούν «καλόγριες της επανάστασης».

Από τις αρχές της δεκαετίας του `70, μια εντυπωσιακή ομάδα 30 γυναικών αποτελεί τη σκιά του, και πολλές φορές έχει δεχτεί σφαίρες για χάρη του 68χρονου σήμερα, και μακροβιότερου δικτάτορα του αραβικού κόσμου.

Οι γυναίκες αυτές ορκίζονται την αφοσίωση, αλλά και τη παρθενιά τους, στον Gaddafi. Και όπως φαίνεται, η ομάδα τους δεν είναι μόνο για επίδειξη. Το 1998, μια από αυτές έχασε τη ζωή της, ενώ άλλες δυο τραυματίστηκαν στη διάρκεια επίθεσης εναντίον του συνταγματάρχη.

Είναι μια επικίνδυνη δουλειά. Και τα τελευταία 40 χρόνια που στέκονται δίπλα του, η παρουσία τους δεν έχει να κάνει μόνο με την ασφάλεια του δικτάτορα, αλλά αποτελεί μια έκφραση της πολιτικής του για τα φύλα, αλλά και για το γενικότερο στυλ του.

Ντυμένες με στολή παραλλαγής, με τα νύχια βαμμένα, με μπόλικο μακιγιάζ, και στρατιωτικά άρβυλα, οι καλόγριες αυτές συνοδεύουν παντού τον εκκεντρικό ηγέτη, που στήνει βεδουίνικες τέντες σε όποια χώρα επισκέπτεται.

Όπως λέει ο ειδικός αναλυτής σε θέματα Λιβύης του think tank Eurasia Group Mohammed el Katiri, «με το να διαθέτει γυναίκες για προστασία, κάνει το κομμάτι του… δεν υπάρχει λογική εξήγηση, εκτός του ότι θέλει πάντα να διαφέρει».

Όπως όμως συνήθως συμβαίνει με τη περίπτωση του Gaddafi, η επιλογή του μπορεί να έχει να κάνει απλά με το ένστικτο της αυτοσυντήρησής του. Από τότε που ανέλαβε την εξουσία το 1969, με ένα αναίμακτο πραξικόπημα, ο Gaddafi διαίρεσε το στρατό της χώρας σε μια σειρά από «χρωματιστές» μονάδες, πολιτοφυλακές, μυστικές υπηρεσίες, και κρυφές επιχειρήσεις. Οι ένοπλες δυνάμεις έχουν χρησιμοποιήσει κατά καιρούς ακόμη και τρομοκράτες όπως τον Abdelbaset Megrahi που καταδικάστηκε για την επίθεση στη πτήση Pan Am  103 το 1988. Παράλληλα, ο Gaddafi έχει φιλοξενήσει διάφορους Αφρικανούς αντάρτες, όπως τον Λιβεριανό πολέμαρχο Charles Taylor και τον Κονγκολέζο Laurent Kabila.

Πρόσφατα, το Al Jazeera δημοσίευσε πληροφορίες σύμφωνα με τις οποίες ο Gaddafi πρόσφερε $2.000 την ημέρα σε Νιγηριανούς και Γουινέζους μισθοφόρους για να πολεμήσουν στο πλευρό του.

Σύμφωνα με τον Katiri, ο Gaddafi απλά συνεχίζει μια λιβυκή παράδοση. Το ίδιο έκαναν όλοι οι βασιλιάδες και οι σουλτάνοι όταν ηγούνταν αυτής της χώρας με το πολύπλοκο σύστημα φυλών της. Χρησιμοποιούσαν μισθοφόρους, έβαζαν τους στρατηγούς τους να μαλώνουν μεταξύ τους, και αποξένωναν του φρουρούς του βασιλιά από τις ρίζες τους.

«Σε μια τέτοια χώρα με διαφορετικές πίστεις και αφοσιώσεις, με τόσες πολλές φυλές και συμμαχίες, δεν μπορείς να βασίζεσαι αποκλειστικά στο στρατό σου… πρέπει να βρεις κάποιους που να μην έχουν δεσμεύσεις με τη περιοχή», λέει.

Και όπως παραδέχθηκε κάποτε ο Gaddafi σε συνέντευξή του, ίσως να στηρίζει την ασφάλειά του στις γυναίκες, επειδή η μάνα του ήταν … τοξότρια.

S.A.-Global Post

Δεν υπάρχουν σχόλια: